بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

در راستاي لزوم آموزش مهارت هاي «مديريت هيجاني»، اين پژوهش با عنوان «تاثير آموزش مديريت خشم بر مهارت هاي خودنظم دهي خشم و تعارضات والد ـ نوجوان دوره راهنمايي شهر تهران» انجام شده است. هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير اجراي برنامه آموزش مديريت خشم براي گروه معيني از دانش آموزان دختر دوره راهنمايي و ارزشيابي اثربخشي آن بر افزايش مهارت هاي خودنظم دهي خشم و کاهش تعارضات دختران نوجوان در ارتباط با والدينشان است. در اين موقعيت پژوهشي، از طرح پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر پايه هاي اول و دوم دوره راهنمايي شهر تهران تشکيل مي دهند.
ابتدا 30 دانش آموز از طريق نمونه گيري در دسترس از دو مدرسه غيرانتفاعي دوره راهنمايي دخترانه شهر تهران انتخاب و در دو گروه آزمايش و کنترل قرار گرفتند. پس از مشخص شدن گروه هاي آزمايش و کنترل، برنامه آموزش مديريت خشم به عنوان عامل آزمايشي، در 10 جلسه 90 دقيقه اي و به صورت هفتگي بر گروه آزمايش اعمال گرديد. در اواسط دوره يكي از دانش آموزان گروه آزمايش به دليل غيبت حذف گرديد و با حذف يكي از اعضاي گروه كنترل، نمونه پژوهش به 28 دانش آموز رسيد. در پايان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اين پژوهش شامل دو پرسشنامه بيان صفت و حالت خشم و راهبردهاي تعارض است و هر دو از روايي و پايايي خوبي برخوردارند. يافته هاي اين تحقيق با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين گروه هاي آزمايش و كنترل در مهارت هاي خودنظم دهي خشم و تعارضات والد ـ نوجوان در سطح 0.05 معنادار بود. نتيجه گيري نهايي اين است كه آموزش مديريت خشم، مهارت هاي خودنظم دهي خشم را افزايش داده و موجب كاهش تعارضات والد ـ نوجوان مي شود.

 نسخه قابل چاپ