بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف اصلي اين مقاله بررسي پيامدهاي زنداني شدن والدين بر عملکرد تحصيلي دانش آموزان است. براي نيل به اين هدف، عملکرد تحصيلي دانش آموزان داراي والدين زنداني (پدر يا مادر) در قبل از زنداني شدن و بعد از گذشت حداقل شش ماه از زنذاني شدن مورد مقايسه قرار گرفت. جامعه آماري پژوهش را تمامي مجرمين زنداني استان کردستان که حداقل شش ماه از مدت زنداني خود را سپري کرده و داراي فرزند دانش آموزي که قبل از به زندان رفتن آن ها در يکي از پايه هاي دوره ابتدايي، راهنمايي و متوسطه مشغول به تحصيل باشد، تشکيل مي دهد.
نمونه آماري پژوهش را 108 زنداني و 155 دانش آموز تشکيل مي دهند که با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. ابزار جمع آوري اطلاعات را پرسشنامه والدين و چک ليست وضعيت تحصيلي دانش آموزان تشکيل داده است. براي تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده از شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون هاي آمار استنباطي شامل آزمون هايt ، F و رگرسيون چندگانه استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که زنداني شدن والدين بر وضعيت تحصيلي فرزندان تاثير منفي داشته و اين تاثير بر عملکرد تحصيلي دختران بيش از پسران و بر عملکرد دانش آموزان دوره متوسطه به ترتيب بيش از دوره ابتدايي و راهنمايي بوده است. تاثير متغيرهايي چون مدت زنداني شدن و نوع جرم زنداني در عملکرد تحصيلي فرزندان از لحاظ آماري معنادار نبوده است. بر مبناي يافته هاي پژوهش پيشنهاد شده، سازمان ها و نهادهاي مسوول هنگام زنداني شدن فرد با اتخاذ تدابير لازم، تلاش نمايند آسيب هاي ناشي از زنداني شدن فرد را در ابعاد اقتصادي، عاطفي، اجتماعي و آموزشي بر خانواده و به خصوص  فرزندان، کنترل و به حداقل رسانند.

 نسخه قابل چاپ