بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش پيش بيني کنندگي ابعاد گفت وشنود و همنوايي الگوهاي ارتباطي خانواده بر همدلي و خويشتنداري فرزندان به عنوان شاخص هاي هوش هيجاني مي باشد.
گروه نمونه پژوهش را 348 دانش آموز دختر و پسر پايه هاي سوم تا پنجم ابتدايي تشکيل مي دهند. مقياس همدلي (ايزنبرگ و همکاران، 1991)، نسخه ب ابزار الگوهاي ارتباطي خانواده (فيتزپاتريک و ريچي، 1994) و مقياس خويشتنداري (کندال و ويلکاکس، 1979) مورد استفاده قرار گرفتند.
اين مقياس ها به ترتيب توسط کودک، مادر و آموزگار تکميل  شدند. نتايج تحليل عاملي، همبستگي گويه با نمره کل و آلفاي کرونباخ، روايي و پايايي مطلوبي براي مقياس هاي مذکور گزارش کرده اند. يافته هاي پژوهش نشان مي دهند که گفت وشنود خانواده پيش بيني کننده مثبت و همنوايي، پيش بيني کننده منفي هر دو بعد همدلي و خويشتنداري مي باشند. در مقياس همدلي، دختران نسبت به پسران و پايه هاي چهارم و پنجم نسبت به پايه سوم نمرات بالاتري داشتند. در حالي که در مقياس خويشتنداري جنسيت و پايه کلاسي نقش معناداري نداشتند.

 نسخه قابل چاپ