بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

در ساليان اخير مهندسي مجدد فرايندهاي کاري در ايران با جلب نظر بسياري از سازمانهاي دولتي و خصوصي، مديران اين سازمانها را براي رسيدن به نتايج شگرف آن به تخصيص منابع تشويق کرده است. اما مطالعات انجام شده روي اين پروژه ها نشان مي دهد بسياري از آنها به بهبود فرايندهايي اساسا غير ضروري پرداخته اند؛ يا از کنار فرايندهايي گذشته اند که براي تحقق ماموريتهاي نه چندان روشن سازمانها حياتي اند. بر اساس اين مشاهدات مهندسي مجدد کلان فرايندهاي سازمانها با نگاه توام به اهداف و ماموريتهاي آن، در اجراي موفقيت آميز طرحهاي مهندسي مجدد مي تواند نقش اساسي داشته باشد. در واقع احياي فرايندهايي که تحقق اهداف را امکان پذير ساخته و حذف فرايندهايي بدون ارتباط بنيادي با ماموريتهاي سازمانها، بيشتر با روح مهندسي مجدد سازگار است.
در اين مقاله به مهندسي مجدد در سطح کلان سيستم ملي پژوهش و نوآوري سلامت ايران به عنوان يکي از سيستمهاي حياتي کشور و بخش بهداشت پرداخته مي شود. با توجه به مطالعات انجام شده بخشهايي از اين سيستم به صورت منفک از هم در حال فعاليت بوده و بخشهاي مهم ديگري از آن هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. اين امر بيش از هر چيز ناشي از حاکم بودن نگرش وظيفه اي به اين سيستم است که جايگزيني آن با ديدگاه فرايند محور (با رعايت مجدانه همراستايي فرايندها با ماموريت و اهداف سيستم) ضروري به نظر مي رسد. در اين باز طراحي، از روشهاي ابتکاري به عنوان بخشي از هنر معماري سيستم استفاده شده است.

 نسخه قابل چاپ