بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از اين پژوهش، تعيين ميزان همكاري هاي علمي بين ايران و كشورهاي هم جوار در تاليف مشترك مقاله هاي منتشر شده مجلات ISI در سال هاي 2007-1990 است. در اين پژوهش از روش توصيفي تحليلي با استفاده از ابزارهاي علم سنجي استفاده شده است. شاخص تاليف مشترك براي سنجش ميزان همكاري شده استفاده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بيش ترين همكاري هاي علمي ايران در ميان كشورهاي هم جوار با كشورهاي روسيه، تركيه، و پاكستان است. بيش ترين همكاري ها در حوزه هاي موضوعي فيزيك، زيست شناسي و شيمي صورت گرفته است. مقاله هاي مشترك در مجله هايي منتشر شده اند كه ضريب تاثير بالايي دارند. ميزان همكاري هاي علمي درباره زماني پژوهش از سير صعودي برخوردار است. دانشگاه هاي صنعتي شريف، شهيد بهشتي و تهران از ميان دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي كشور بيش ترين همكاري را با كشورهاي مجاور هستند. ميزان توليدات علمي هر كشور با ميزان همكاري هاي علمي آن كشور از همبستگي بالايي برخوردار است. اين پژوهش نشان مي دهد كه به نظر مي رسد روابط سياسي بين كشورها، در شكل گيري همكاري ها موثر باشد ولي علايق فرهنگي مشترك از قبيل دين و مذهب در شكل گيري همكاري ها نقش قابل توجهي نداشته باشد، هر چند تاثير زبان مشترك در شكل گيري همكاري ها تا حدودي قابل مشاهده است.

 نسخه قابل چاپ