بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

تدوين سند چشم انداز بيست ساله، گام ارزشمندي در جهت دهي فعاليت هاي کشور براي رسيدن به توسعه بوده و از مهم ترين فرازهاي سند، توجه ويژه به جايگاه ايران در افق 1404 در حوزه علم و فناوري است. بديهي است تحقق اهداف مندرج در سند چشم انداز، مديريت و تدبير جامع در تمامي ابعاد را مي طلبد و لازم است در حوزه مديريتي علم و فناوري، مهم ترين عوامل شناسايي شده و برنامه هاي مناسب، طراحي و اجرا گردند. از آنجا که چشم انداز ناظر به آينده است، بهره گيري از تکنيکهاي آينده نگرانه براي سنجش جهت گيري صحيح سياست ها و کيفيت برنامه ها در مسير تحقق اهداف چشم انداز، ضروري است. در مطالعه حاضر که تلاشي در اين مسير است، ابتدا ضمن مطالعات کتابخانه اي و ميداني و بهره گيري از نظريات کارشناسان، عوامل مهم تاثيرگذار در آينده مديريت علم و فناوري مورد شناسايي قرار گرفته و علاوه بر رتبه بندي اهميت آن ها، ميزان احتمال به چالش کشيده شدن اين عوامل و مورد چالش قرار گرفتن آن ها تا افق مندرج در سند چشم انداز بيست ساله (1404) به سنجش نظر متخصصان علمي در مقايسه با افراد درگير در حوزه سياست گذاري علم و فناوري گذاشته مي شود. نتايج حاکي از آن است که پيش بيني هر يک از دو گروه بيش تر بر اساس حوزه ديد ايشان نسبت به مسايل تخصصي حوزه کاري خودشان است. نتايج حاصل علاوه بر بيان نقاط همگراي نظريات اين دو گروه، مبين دلايل اختلاف نظريات ايشان در پيش بيني آينده بوده و مي تواند معياري براي اصلاح سياست ها و برنامه ها باشد. پيش بيني سياست گذاران به طور کلي خوش بينانه تر از متخصصان بوده است.

 نسخه قابل چاپ