پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
سه شنبه 12 اردیبهشت 1391 11:19 AM
| 5 : سياست علم و فناوري تابستان 1390; 3(4):57-68. |
| بررسي تعيين كننده هاي پايبندي به اخلاق علمي در بين اعضاي هيات علمي؛ مطالعه موردي دانشگاه تبريز |
| عليزاده اقدم محمدباقر*,عباس زاده محمد,شيشواني عسل,تجويدي مينا |
| * دانشگاه تبريز |
|
اخلاق علمي، پيش شرط اصلي استقرار نظام تضمين كيفيت آموزش عالي است. تعميم و گسترش ارزش هاي حاكم بر رفتار علمي و حرفه اي در همه سطوح دانشگاهي مي تواند موجب افزايش التزام اجتماعي استادان و دانشجويان و اعتماد بيشتر جامعه به دانشگاهيان و سلامت ارتباطات علمي و فعاليت پژوهشي گردد. هر چند ملاحظات و تعليمات اخلاقي، موضوعاتي بسيار كهن و پرسابقه اند و ليكن در شرايط امروزي جوامع بشري، به مسايلي حاد و اضطراري تبديل گشته اند كه به لحاظ ارتباط و تقابل با مسايل و عناصر نوبنياد علمي و فني ممكن است تازه و نو تلقي گردد و نيازمند مطالعات و تتبعات نوين باشند. در پژوهش حاضر عواملي كه باعث افزايش پايبندي به اخلاق علمي در بين اساتيد دانشگاهي مي گردد، شناسايي شده و تاثير هر يک از آنها بر اخلاق علمي سنجيده شده است. جامعه آماري پژوهش، اساتيد دانشگاه تبريز است. داده ها از طريق پرسشنامه جمع آوري گرديد. پس از جمع آوري داده ها تجزيه و تحليل آنها به روش ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. متغيرهاي سرمايه اجتماعي، اعتماد اجتماعي، مشارکت اجتماعي و انسجام گروهي و توليد علمي تاثير مثبتي بر ميزان پايبندي به اخلاق علمي در بين اساتيد دانشگاه تبريز دارند. همچنين رابطه بين اخلاق علمي با سرمايه اجتماعي قوي تر از رابطه بين مشارکت و يا ميزان توليد علمي با اخلاق علمي است. |
| كليد واژه: پايبندي، اخلاق علمي، اساتيد دانشگاه تبريز |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
