بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقدمه: سوء مصرف مواد يکي از مشکلات بحراني جهاني و نيز کشور ما مي باشد که تاکنون رويکردهاي تبييني مختلفي در اين زمينه مطرح شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند. يکي از رويکردهاي مفيد سال هاي اخير، رويکرد اعتياد به عنوان يک بيماري مغزي مي باشد. در اين راستا، تئوري حساسيت به تقويت گري فرضيه هايي مبني بر نقش سيستم هاي مغزي در گرايش افراد به سوء مصرف مواد را مطرح نموده است. هدف مطالعه حاضر، بررسي نقش سيستم هاي فعال کننده و بازدارنده رفتاري در گرايش افراد به سوء مصرف مواد مي باشد.
روش: در پژوهش حاضر که از نوع طرح هاي توصيفي - همبستگي (پيش بيني) است، نمونه مورد مطالعه شامل 43 مرد سوء مصرف کننده مواد اپيوئيدي مي باشد که پس از تشخيص پزشک، پرسشنامه BIS /BAS (کارور و وايت 1994) را تکميل کردند. گروه کنترل نيز شامل 43 مرد فاقد سابقه مصرف مواد مي باشد.
يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون لوجستيک نشان مي دهد که تفاوت هاي معناداري در نمرات سيستم فعال ساز رفتاري و خرده سيستم جستجوي لذت با ضرايب بتاي 0.12 و 0.31 بين دو گروه مصرف کننده مواد اپيوئيدي و گروه کنترل وجود دارد يعني اين دو متغير مي توانند تمايل به مواد افيوني را پيش بيني کنند. يعني با افزايش نمرات اين دو متغير، احتمال سوء مصرف مواد افزايش مي يابد.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش، نشان دهنده نقش پيش بيني کننده سيستم فعال ساز رفتاري BAS و يکي از خرده مقياس هاي آن يعني زير مقياس جستجوي لذت، در گرايش افراد به سوء مصرف مواد مي باشد. در مورد نقش سيستم بازدارنده رفتاري BIS، در مطالعه حاضر تفاوت معناداري بين افراد عادي مورد مطالعه و نمونه سوء مصرف کننده مواد ديده نشد.

 نسخه قابل چاپ