بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقدمه: درمان فراشناختي افسردگي، بر کاهش فرآيندهاي شناختي غير سودمند و تسهيل سبک هاي فراشناختي پردازش تمرکز دارد. اين درمان، بيمار را به گسيختن نشخوارهاي ذهني، کاهش تمايلات خود نظارتي غير سودمند و ايجاد سبک هاي سازگارانه تر قادر مي سازد. در پژوهش حاضر سعي شده است تا اثربخشي اين نوع از درمان در بهبود بيماران دچار افسردگي اساسي مورد بررسي قرار گيرد.
روش: اين پژوهش در چارچوب طرح تجربي تک موردي با استفاده از طرح خطوط پايه چندگانه پلکاني طي 8-6 جلسه روي سه بيمار با پيگيري يك و سه ماهه، اجرا گشت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه افسردگي بك، پرسشنامه اضطراب بك و پرسشنامه نشخوار فكري بود.
يافته ها: درمان، تغييرات معنادار و قابل توجهي در علايم افسردگي، اضطراب و نشخوار فكري هر سه بيمار مبتلا به افسردگي ايجاد كرد.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد، درمان فراشناختي كه به جاي محتواي شناخت بر كنترل فرآيندهاي حاكم بر آن تمركز مي كند، مي تواند در درمان بيماران مبتلا به اختلال افسردگي موثر باشد. به طوري كه درمان موجب تغييرات معنادار در علايم هر سه بيمار شود و بهره هاي درماني تا زمان دوره پيگيري ادامه يافتند.