بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقدمه: بر اساس ديدگاه هاي مختلف، مقياس هايي براي سنجش صفات اسکيزوتايپي ساخته شده اند. اين مقياس ها جنبه هاي محدودي از شخصيت اسکيزوتايپي را مي سنجند. پرسشنامه شخصيت اسکيزوتايپي جامعيت بيشتري داشته و بر پايه الگوهاي باليني آخرين نسخه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني ساخته شده اند. هدف از پژوهش حاضر، تحليل عوامل و اعتباريابي اين پرسشنامه مي باشد.
روش: اين پژوهش از نوع توصيفي است. نمونه اي به حجم 609 نفر (187 نفر گروه مذکر و 422 نفر گروه مونث) به روش نمونه گيري خوشه اي طبقه اي از دانشجويان دانشگاه هاي پيام نور تبريز، سراب و آزاد تبريز انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند.
يافته ها: در تحليل مولفه هاي اصلي راه حل هاي دو و سه عاملي براي پرسشنامه شخصيت اسکيزوتايپي استخراج شد، اما راه حل دو عاملي (اسکيزوتايپي منفي و اسکيزوتايپي مثبت) تناسب و ارتباط منطقي تري با نشانگان اسکيزوتايپي نشان داد. در مقايسه نمرات گروه هاي مونث و مذکر، بين ميانگين نمرات پرسشنامه شخصيت اسکيزوتايپي تفاوتي مشاهده نشد. روايي همزمان با اجراي توام پرسشنامه صفات اسکيزوتايپي- نسخه الف، ضرايب 0.80، 0.75 و 0.82 را به ترتيب براي کل پرسشنامه، عامل هاي اسکيزوتايپي منفي و اسکيزوتايپي مثبت نشان داد. ضرايب همساني دروني کل و عامل هاي منفي و مثبت به ترتيب 0.74، 0.77 و 0.83 محاسبه شد. همچنين، ضريب اعتبار بازآزمايي براي کل پرسشنامه 0.80 و عامل هاي مذکور 0.72 و 0.70 به دست آمد.
نتيجه گيري: بنابر يافته هاي پژوهش حاضر، پرسشنامه شخصيت اسکيزوتايپي در جامعه ايراني به عنوان ابزار سنجش ملاک هاي نه گانه شخصيت اسکيزوتايپي متن تجديدنظر شده چهارمين نسخه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني اعتبار مطلوبي دارد و در تحقيقات روان شناسي و روان پزشکي به عنوان يک ابزار معتبر قابل کابرد مي باشد.