بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيک در کاهش علائم روان شناختي دانش آموزان مواجه شده با آسيب انجام گرفت.
روش: طرح اين مطالعه شبه آزمايشي بود. جامعه آماري اين پژوهش را دانش آموزان پسر مقاطع اول، دوم و سوم دبيرستان هاي شهر اروميه در سال تحصيلي 90-89 تشکيل دادند (10286=N). بعد از اجراي پرسشنامه سرند کردن حوادث آسيب زا و آزمون فهرست علائم 90 سوالي روي 1000 نفر، تعداد 129 نفر داراي تجربه آسيب و نمره بالاي 90 در آزمون فهرست علائم 90 سوالي شناسايي شدند از بين آنها تعداد 60 نفر به تصادف انتخاب و بعد از انجام مصاحبه باليني در سه گروه درمان پردازش شناختي (20=n)، درمان پردازش مجدد هولوگرافيک (20=n) و گروه پلاسيبو (20=n) به تصادف جايگزين شدند. هر سه گروه در مراحل پيش و پس آزمون به آزمون فهرست علائم 90 سوالي پاسخ داده و داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون کواريانس مورد تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد که در خرده مقياس هاي وسواس- اجبار، افسردگي، اضطراب، ترس مرضي، افکار پارانوئيد و روان پريشي بين سه گروه تفاوت آماري معني داري وجود داشت. در نمره کلي آزمون فهرست علائم 90 سوالي نيز هر دو گروه درمان، تفاوت معني داري با گروه پلاسيبو داشتند ولي در اين متغير تفاوت معني داري بين اين دو گروه درماني يافت نشد.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش آشکار کرد که روش هاي درمان پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيک در کاهش علائم آسيب شناختي دانش آموزان مواجه شده با آسيب به يک اندازه اثربخش هستند. ولي درمان پردازش شناختي بر افسردگي مرتبط با آسيب ولي پردازش مجدد هولوگرافيک بر ترس مرضي، وسواس - اجبار و روان پريشي مرتبط با آسيب اثربخش تري بيشتري دارند.

 نسخه قابل چاپ