پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 4:52 PM
8 : روابط خارجي تابستان 1388; 1(2):219-242. |
ايران و روسيه: از موازنه قدرت تا مساله هويت |
شوري محمود* |
رهيافت هاي نظري مختلف در حوزه روابط بين الملل پاسخ هاي متفاوتي به ابهام ها و پرسش هاي موجود در مورد دلايل گسترش روابط ايران و روسيه در دوره اخير مي دهند. درحالي که رويکردهاي واقع گرايانه تلاش مي کنند تا موضوع همکاري هاي ايران و روسيه را موضوعي در چهارچوب روابط قدرت هاي بزرگ و کوشش هاي دائمي اين قدرت ها براي ايجاد موازنه تعريف کنند، رويکردهاي ليبرال انگيزه ها و اهداف دو کشور از برقراري اين سطح از روابط را به منافع و انگيزه هاي مادي و اقتصادي دو کشور مرتبط مي نمايند. در اين ميان، موضوعي که هر دو گروه کم وبيش آن را ناديده مي گيرند، اين است که هم ايران و هم روسيه در دوره پس از فروپاشي شوروي به لحاظ تحولات هويتي در شرايطي به سر مي بردند که نياز مبرمي به بازسازي هويتي خود احساس مي کردند. فرض مقاله حاضر اين است که ايران و روسيه در اين دوره، که همچنان ادامه دارد، علاوه بر آنکه منبعي براي تامين نيازهاي امنيتي و يا منافع مادي کمياب يکديگر (ارزهاي معتبر براي روسيه و فناوري هاي تحريم شده براي ايران) تلقي مي شدند، منبعي براي تامين نيازهاي هويتي يکديگر نيز به شمار مي رفتند. ادعاي ما اين است که طي دوره پس از فروپاشي شوروي، ايران مهم ترين دليل و به عبارت بهتر مهم ترين عرصه اي بوده که به روسيه امکان بازيگري به مثابه يک قدرت بزرگ جهاني را بخشيده و به طور متقابل نيز رفتارهاي روسيه يکي از مهم ترين موانع انزواي بين المللي ايران در دوره اخير بوده است. |
كليد واژه: ايران، روسيه، غرب، نظريه هاي روابط بين الملل، موازنه قدرت |
![]() |
نسخه قابل چاپ |