بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اگرچه اسلام به عنوان يک دين، در مقام نخست، تحول نظام اعتقادي انسان و هدايت وي به سوي الگويي عملي در حيات فردي و اجتماعي اش را مدنظر دارد که در نهايت به «رستگاري» اخروي او ختم مي شود؛ اما معناي اين سخن، انحصار گزاره هاي ديني به حوزه رفتار فردي و اجتماعي نيست. اسلام به دليل جامعيت و کمال ذاتي اي که دارد، براي تمام حوزه هاي حيات فردي و جمعي ـ ازجمله سطح بين المللي ـ اصول راهنما دارد. در مقاله حاضر، نگارنده به بررسي تصوير قرآني از روابط بين الملل پرداخته و تلاش دارد تا با تحليل گزاره هاي قرآني به فهمي اسلامي از نوع مناسبات، قواعد و اصول رفتاري و بالاخره ماهيت روابط بين الملل دست يابد. براي اين منظور ضمن طرح و پيشنهاد الگوي تحليلي «ساخت معنايي تاسيسات حقوقي»، گزاره هاي قرآني در قالب رويکردي تطبيقي (بين دو ساخت معنايي جاهلي و اسلامي)، تحليل و نتايج کاربردي آن براي درک هرچه بهتر روابط بين الملل استنتاج و عرضه شده اند. بر اين اساس نظريه اسلامي روابط بين  الملل بر بنياد سه اصل ايمان گروي، سعادتمندي، ولايت مداري با عنوان کلي «نظريه اخلاق گراي واقع بينانه»، استنتاج و معرفي شده است.

 نسخه قابل چاپ