بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

تامين دفاع ملي، مستلزم به كارگيري مجموعه اي از منابع قدرت ملي در ابعاد نرم افزاري و سخت افزاري است كه در آن ميان، تسليحات نقش و جايگاهي مهم دارند. در مقابل انديشه تامين تسليحات به عنوان لازمه دفاع ملي، جرياني فكري در سطح بين المللي به ويژه پس از جنگ جهاني دوم غالب شده است كه سلاح را جنگ افروز شمرده است. اين انديشه با قرارگيري در قالب سازوكارها و منابع حقوقي بين المللي، امروزه به مساله اي قوام يافته در نظام بين المللي تبديل شده و به دليل ارتباط آن با صلح جهاني، مورد حمايت گسترده افكار عمومي قرار دارد. مديريت دفاع ملي در حوزه تسليحات، مستلزم توجه به اين هنجارها و همچنين استفاده حداكثري از ظرفيت هاي آن در تقليل زرادخانه هاي بازيگران رقيب و خصم از راه به كارگيري همه فنون و ابزارهاي نهفته در نظام خلع سلاح است. ديپلماسي، يكي از اين زمينه هاي عرضه فنون و ابزارهاي دفاع ملي است كه در پرتو آن، ديپلماسي دفاعي در كل و ديپلماسي خلع سلاح به شكل خاص توليد شده و سازماندهي مفهومي و ساختاري يافته است. در اين نوشتار، به بررسي ديپلماسي خلع سلاحي كشورمان در پرتو مفهوم و راهبرد ديپلماسي دفاعي خواهيم پرداخت.

 نسخه قابل چاپ