بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

از دغدغه هاي اساسي غزالي که در طي انتقال مبنايي او به سمت تصوف نيز قابل مشاهده است مساله تاويل و روش تاويل متون مقدس خصوصا قرآن کريم است. او هر چند رساله هايي در رد تعليميه، باطنيه و اسماعيليه و رويکرد آنان به قرآن کريم دارد، اما با توجه به قواعدي که در ضمن تاويل بنا مي نهد به خوبي تاثيرپذيري او در اين زمينه از رويکرد باطني به تفسير قابل مشاهده است، رويکردي که بعدها در جريان هاي مهم فلسفي مانند حکمت متعاليه نيز موثر افتاد. اين مقاله ابتدا به مساله تاويل مجاز و غيرمجاز و، تفسير به راي، در نزد غزالي و سپس به قواعد تاويل مجاز در نزد او و در انتها به مواردي از اين تاويل از باب نمونه در آثار او مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ