بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

بدون شک دين، يکي از مهم ترين نظام هاي ارزشي هر جامعه است که براي استواري خود نياز به بازتوليد آن در نسل هاي بعدي دارد. عوامل گوناگوني مي توانند در اين فرايند تاثيرگذار باشند که از ميان آنها جامعه پذيري يکي از مهم ترين هاست و از ميان عناصر جامعه پذيري، خانواده از اهميت زيادي برخوردار است. در اين مقاله، با استفاده از نظريه هاي نظم اجتماعي - به طور عام - که ريشه در کارکردگرايي دارد، و نظم خرد - به طور خاص - که از نظريات پارسونز و چلبي استخراج شده است، تاثير خانواده بر دين داري جوانان شهر يزد سنجيده مي شود. شهر يزد، شهري کويري و از شهرهاي کهن ايران زمين است که پيش از اسلام وجود داشته و «ايساتيس» ناميده مي شده و پس از ظهور اسلام و گرايش مردم به اين دين، «دارالعباده» لقب گرفته است. شهر يزد به شهر بادگيرها، نگين کوير، شهر خشت خام و شهر قنات، قنوت و قناعت نيز معروف است. به نظر مي رسد در دهه هاي اخير فرايند نوسازي بر ويژگي هاي فرهنگي و نهادهاي اجتماعي اين شهر تاثير گذاشته باشد که البته دين داري و نهاد خانواده نيز از اين امر مستثني نبوده اند. پژوهش حاضر به روش پيمايشي انجام گرفته و با استفاده از فرمول کوکران از ميان 136 هزار خانوار يزدي، حجم نمونه آماري به تعداد 325 خانوار انتخاب شد. در تحليل داده ها از رگرسيون چندمتغيري، تحليل واريانس و ضريب همبستگي استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد بين متغير وابسته دين داري و متغير مستقل همگامي مشترک در خانواده رابطه معنا داري برقرار است. اين رابطه مستقيم و مثبت است به طوري که با زياد شدن ميزان همگامي مشترک در خانواده، دين داري جوانان نيز بالا مي رود.

 نسخه قابل چاپ