بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف اصلي مقاله حاضر اين است كه، با توجه به اطلاعات موجود و استفاده از الگوهاي مختلف، ميزان اهميت عوامل مختلفي چون سنوات خدمت، مرتبه، پايه و مسووليت اجرايي در حقوق و مزاياي اعضاي هيات علمي دانشگاه مازندران شناسايي شود. در اين مقاله، ابتدا مطالعات انجام شده در ايران ارايه مي شود. سپس مشخصات اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي كشور، با تاكيد بر دانشگاه مازندران و بر اساس آخرين اطلاعات، مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد. پس از آن با توجه به اطلاعات موجود در سال 1377 كه 238 نفر به عنوان عضو هيات علمي در دانشگاه مازندران فعاليت داشته اند، تغييرات كمي و كيفي ايجاد شده در فاصله سالهاي 1362 تا 1377 تجزيه و تحليل شده و مقايسه اي نيز در زمينه افزايش حقوق و مزايا در حالت ارتقاي مرتبه علمي با افزايش حقوق و مزايا در نتيجه پذيرش مسووليت اجرايي صورت گرفته است. در ادامه اين مقاله، همچنين رابطه بين تغييرات حقوق و مزاياي اعضاي هيات علمي و شاخص هزينه هاي زندگي بررسي شده است. نتايج حاصل از مقاله حاضر نشان داده است كه افزايش حقوق و مزاياي سالانه مربوط به اعضاي هيات علمي به هيچ وجه متناسب با تورم تعديل نشده است. يكي ديگر از نتايج مهم مقاله حاضر اين است كه افزايش حقوق و مزاياي اعضاي هيات علمي بر اثر احراز پستهاي اجرايي مورد نظر، بيش از افزايش حقوق و مزاياي ناشي از يك درجه ارتقا مي باشد. اين موضوع براي سالهاي 1375 و 1377 تاييد شده است. به عبارت ديگر، انگيزه اقتصادي در مورد ارتقاي سطح علمي و مرتبه علمي اعضاي هيات علمي ـ كه بدون توجه به كارهاي پژوهشي و بهبود كيفيت علمي آنها امكان پذير نيست ـ به مراتب كمتر از انگيزه مادي ارايه شده براي احراز پستهاي اجرايي است. همچنين، مقاله حاضر نشان مي دهد كه در اغلب اوقات ـ افزايش حقوق و مزايا به مشخصات علمي (مرتبه و ...) اعضاي هيات علمي ارتباط ندارد. بنابراين، پيشنهاد مي شود كه مسوولان آموزش عالي كشور در سطوح مختلف، در تنظيم آيين نامه هاي اجرايي كه به نحوي باعث افزايش حقوق و مزايا مي شود، مشخصات علمي اعضاي هيات علمي دانشگاه ها را نيز در ميزان افزايش حقوق و مزاياي آنها مدنظر قرار دهند.

 نسخه قابل چاپ