بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

در اين مقاله سعي شده است تا تخصيص مطلوب اعتبارات در آموزش عالي از طريق يك مدل بهينه يابي رياضي تخمين زده شود. تابع هدف حداكثر كردن منافع حاصل فارغ التحصيلان تابع بخش آموزش عالي است. از طرف ديگر، اين مساله بهينه يابي همراه با محدوديتهايي از قبيل هيأت علمي، ظرفيت فيزيكي، اعتبارات جاري و عمراني و محدوديت حداقل پذيرش دانشجو روبرو است. تعيين ضرايب و پارامترهاي اين مدل از جمله مباحث حساس اين مقاله است، زيرا اين ضرايب بايد منعكس كننده ساختار آموزش عالي كشور باشد. تعيين ضرايب تابع هدف بسيار مشكل تر از پارامترهاي ديگر است، زيرا هيچ اطلاع دقيقي از سهم فارغ التحصيلان رشته هاي مختلف در توليد ناخالص داخل كشور و يا، به عبارت ديگر، منافعي كه براي كشور دارند در دست نيست. براي برآورد اين ضرايب راه ديگري بجز استفاده از تخمين معادلات رگرسيون وجود نداشت. حسن اين روش در اين نكته است كه مطالعه اي مقطعي است.

 نسخه قابل چاپ