بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

پژوهش حاضر با هدف شناسايي مهمترين موانع محيطي، داخلي و منتجي کارآفريني سازماني در دانشگاه مذکور صورت گرفته است. در اين راستا از الگوي موانع کارآفريني استفاده شد که در سازمانهاي غير انتفاعي کاربرد دارد. متغيرهاي مستقل موثر در سه دسته موانع محيطي شامل فقدان رقابت، نداشتن اختيار سياستگذاري و تعيين ماموريت توسط مديران، وجود گروه هاي ذينفع متعدد؛ زياد مشهود بودن موانع داخلي شامل: تصميمات نامناسب مديريت عالي در انتصاب و انتخاب مديران، عدم تفويض اختيار کافي به مديران زيردست، و دوگانگي و تعدد اهداف؛ و موانع منتجي نيز مشتمل بر متغير فرهنگي- اجتماعي، تعريف سنتي از موفقيت، امکان ادامه فعاليت سازمان با وجود ناکارآمد بودن و تغييرات مکرر مديريت در دوره هاي زماني کوتاه هستند. نوع تحقيق کاربردي و به روش توصيفي و همبستگي است. در جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه و مصاحبه و در تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق عبارت بود از 87 نفر از روسا، معاونان و مديران دانشگاه که از اين ميان، 64 نفر به پرسشنامه هاي ارسالي پاسخ دادند. با توجه به يافته هاي تحقيق، موانع داخلي بيشترين تاثير منفي را در ايجاد کارآفريني سازماني در دانشگاه مازندران داشته اند. موانع محيطي در اين زمينه کمترين نقش بازدارنده را در دانشگاه مازندران داشته اند. از بين موانع داخلي، تصميمات نامناسب مديران عالي در انتصاب و انتخاب مديران زيردست و از بين موانع منتجي، متغير فرهنگي- اجتماعي و از بين موانع محيطي نيز فقدان رقابت، بيشترين تاثير منفي را بر کارآفريني دانشگاه نهاده اند. ضمنا پيشنهاد شده است که تحقيق وسيعتري در مورد ساير دانشگاه ها صورت گيرد تا بر اعتبار نتايج تحقيق افزوده شود.

 نسخه قابل چاپ