بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

دسترسي به فرصتهاي برابر آموزشي يکي از آرمانهاي بسياري از نظامها (و از جمله نظام جمهوري اسلامي ايران که مبتني بر عدالت اجتماعي طراحي شده) است. براي تحقق اين مهم از يک سو به سنجش موقعيت ميزان دسترسي به فرصتهاي آموزشي در مناطق مختلف کشور و بين اقشار زن و مرد در مقاطع تحصيلي نظير دبستان، راهنمايي تحصيلي، دبيرستان و دانشگاه نياز است و از سوي ديگر راهکارهايي براي کاهش نابرابري در دسترسي به فرصتهاي آموزشي بايد مد نظر قرار گيرد.

در اين مقاله که با استفاده از بخشي از نتايج پايان نامه دکتري در رشته مديريت آموزشي در کشور تدوين شده است، ابتدا ضمن مرور ادبيات موضوع، برداشتهاي مختلف از عدالت آموزشي و منظور از دسترسي برابر به فرصتهاي آموزشي تشريح گرديده و راهکارهاي ايجاد فرصت برابر در دسترسي به آموزش عالي با استفاده از تجارب جهاني مدنظر قرار گرفته است. سپس با انجام يک تحقيق توصيفي به سنجش موقعيت آموزش عالي در استانهاي مختلف کشور با بهره گيري از آمار دانشجويان دختر و پسر پذيرفته شده هر استان در کنکور سراسري سال مورد نظر دانشگاه هاي دولتي کشور نسبت به جمعيت دختر و پسر ديپلمه همان استان (در رده هاي سني 18-22 سال) در همان سال پرداخته شده است. سرانجام، استانهايي که ديپلمه هاي آنها در حد بالاي متوسط جذب دانشگاه ها شده اند به تفکيک دختران و پسران و به کمک ضريب جيني و منحني لورنز مشخص گرديده اند. همچنين استانهايي که با معيار ورود ديپلمه هاي آنها به آموزش عالي دولتي، محروم تشخيص داده شده اند، مشخص گرديده و نتايج آن با استفاده از نمودارها و جداول توصيف شده اند.

 نسخه قابل چاپ