بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

امروزه دانشگاه ها، به عنوان مراکز تربيت نيروي انساني متخصص کشورها، نقش مهمي در افزايش رشد و توسعه اقتصادي ايفا مي کنند. در همين راستا، اقتصاد آموزش عالي در چند دهه اخير گامهاي موثري در جهت نحوه تخصيص بهينه منابع فيزيکي و انساني در دانشگاه ها و افزايش کارايي آنها به عنوان واحدهاي توليدي چند ستاده اي برداشته است. با توجه به اينکه در چند سال اخير دانشگاه هاي دولتي ايران قسمت اعظم منابع خود را صرف توليد آموزشي کردند، اين مقاله با در نظر گرفتن دانشگاه هاي دولتي به عنوان واحدهاي توليدي تک ستاده اي (توليد آموزشي) و بررسي ارتباط عوامل انساني و فيزيکي 21 دانشگاه دولتي کشور براي دوره زماني 1373-1377 و تلفيق داده هاي مقطعي و زماني، يک تابع توليد خطي خاص آموزشي را در قالب يک سيستم معادلات همزمان، به روش حداقل مربعات وزني (WLS) برآورد مي کند که در آن کيفيت توليد آموزشي، سياستهاي پذيرش دانشجويان کارشناسي و کيفيت هيات علمي دانشگاه به صورت درونزا رفتار مي کنند. نتايج پژوهش حاکي از آنند که در سالهاي اخير سياستهاي پذيرش دانشجويان کارشناسي دانشگاه ها در راستاي افزايش کيفيت توليد آموزشي آنها نبوده است؛ با اين حال کيفيت هيات علمي، بودجه هاي گروه هاي آموزشي، عمليات کمک آموزشي و بودجه هاي اختصاصي دانشگاه ها در جهت ارتقاي سطح کيفيت توليد آموزشي به کار گرفته شده اند. افزايش بودجه هاي خدمات اداري از کيفيت توليد آموزشي کاسته اند و بوجه هاي پژوهشي دامنه فعاليتهاي آموزشي دانشگاه ها را کاهش داده اند. اين نتايج، علاوه بر اينکه بيانگر وضعيت سياستگذاري بخش آموزش عالي در چند سال اخير هستند، مي توانند به عنوان ابزاري مفيد براي برنامه ريزي آموزش عالي در سطح دانشگاه هاي کشور به کار گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ