بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

در اين مقاله ناهمساني و نابرابري مخارج سرانه بين دانشگاهها و مراکز آموزش عالي منتخب به منظور ارزيابي کارتخصيص اعتبارات با استفاده از روش الگوسازي چند سطحي و داده هاي برگرفته از قوانين بودجه تحليل و ارائه شده است. نتايج به دست آمده نشان دادند که تفاوت معني داري در ساختار مخارج سرانه دانشگاه ها و مراکز آموزش عالي وجود دارد که اين ساختار روش الگوسازي را متاثر مي سازد. برآوردهاي حاصل از الگوسازي چند سطحي نشان مي دهد که بين 15 درصد ( در مورد گروه کشاورزي) و 41 درصد ( در مورد گروه علوم پايه ) تغييرات الگوهها به تفاوت ويژگي هاي دانشگاهها مربوط مي شود که بخش زيادي از آن را بايد به عدم كارايي نسبت داد. همچنين، برآوردهاي تجربي مؤيد اين است كه ميزان ناهمساني در ساختار مخارج سرانه بين دانشگاهها و مراكز آموزش عالي در گروه هنر، علوم انساني و اجتماعي كمترين و در گروه كشاورزي بيشترين است.
علاوه بر وجود ساختار ناهمسان مخارج سرانه، نتايج نشان مي‌دهند كه روند تحول مخارج سرانه به قيمتهاي ثابت سال 1370 كاهش داشته و ميزان كاهش بين دانشگاهها و نيز بين گروههاي آموزشي متفاوت بوده است. علي رغم وجود نابرابري‌هاي زياد، طي دوره 78-1370 نابرابري بين مراكز آموزشي مورد بررسي كاهش يافته است كه مي‌توان اين تحول را در جهت بهبود و افزايش كارايي تخصيص منابع تعبير كرد. با اين حال، نتايج تحليل‌هاي چندسطحي نشان داد كه هنوز تفاوت چشمگيري در مخارج سرانه دانشگاههاي مورد مطالعه وجود دارد. تلاش براي توزيع عادلانه‌تر اعتبارات، به خصوص به منظور تشويق مراكز آموزشي با هزينه متوسط سرانه كمتر، سبب ارتقاي كارايي مخارج آموزشي دولت خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ