بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

دانشگاه ها در كشورهاي در حال توسعه و پيشرفته به طور فزاينده اي براي بين المللي كردن آموزش عالي فعاليت مي كنند. از اين رو، كم توجهي به شناسايي رهيافتهاي نوين براي بين المللي كردن آموزش عالي در ايران غيرعادي به نظر مي رسد. بهبود كيفيت آموزش عالي در ايران مستلزم گسترش سطح همكاري هاي علمي بين المللي است.
در اين مقاله ابتدا وضعيت كنوني همكاري هاي علمي ايران، به ويژه اعزام دانشجو به خارج از كشور، فرصتهاي مطالعاتي و همكاري هاي بين دانشگاهي بررسي و سپس، با استفاده از تحليل محتوا، اسناد و گزارشهاي مربوط به سياستها و اشكال همكاري هاي بين المللي در برخي از كشورهاي در حال توسعه به همراه مصاحبه ‎ها تجزيه و تحليل شده است كه نتيجه آن شناسايي هشت سياست و روش كليدي است. افزون بر اين، با توجه به تفاوتهاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي، مصاحبه هاي عميقي با متخصصان ارتباطات بين المللي در باره سياستها و روشها در كشورهاي در حال توسعه و كاربرد آن در ايران انجام شد. در پايان، يافته ها و پيشنهادهايي براي بهبود همكاري هاي بين المللي آموزش عالي در ايران ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ