پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 8:46 PM
| 4 : پژوهش و برنامه ريزي در آموزش عالي تابستان 1387; 14(2 (48)):71-101. |
| بررسي رابطه كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي بين اعضاي هيات علمي دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف |
| ميركمالي سيدمحمد*,نارنجي ثاني فاطمه |
| * دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، دانشگاه تهران |
|
پژوهش حاضر با هدف بررسي كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي اعضاي هيات علمي دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف انجام شده است. با استفاده از روش تحقيق همبستگي 144 عضو هيات علمي با توجه به مرتبه علمي به صورت طبقه اي يا نسبي انتخاب شدند. داده هاي تحقيق پس از جمع آوري بر اساس سوالات تحقيق و با استفاده از روش همبستگي پيرسون، آزمون T براي گروههاي مستقل و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. نتايج به دست آمده گوياي آن است كه: 1. استادان دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف از نظر كيفيت زندگي كاري در سطح نسبتا نامطلوب و از نظر رضايت شغلي در سطح نسبتا بالايي قرار دارند؛ 2. بين مولفه هاي كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي رابطه مثبتي وجود دارد؛ 3. بين ميزان كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي استادان دانشگاههاي مذكور تفاوت معني داري وجود ندارد و تنها از بعد يكپارچگي و انسجام اجتماعي كه از ابعاد كيفيت زندگي كاري محسوب مي شود تفاوت اندكي وجود دارد؛ به عبارت ديگر، اعضاي هيات علمي دانشگاه صنعتي شريف از يكپارچگي و انسجام اجتماعي بالاتري نسبت به استادان دانشگاه تهران برخوردارند. 4. نتايج رگرسيون گام به گام بيانگر اين است كه به ترتيب اولويت قانونگرايي در سازمان، تامين فرصت رشد و امنيت مداوم و توسعه قابليتهاي انساني به عنوان ابعاد كيفيت زندگي كاري با رضايت شغلي همبستگي چندگانه دارند. |
| كليد واژه: کيفيت زندگي کاري، رضايت شغلي، اعضاي هيات علمي و دانشگاهها |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
