پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 8:32 PM
2 : پژوهش و برنامه ريزي در آموزش عالي بهار 1389; 16(1 (55)):19-43. |
تاثير عوامل فردي و خانوادگي بر سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه |
روشنايي مهرناز* |
* گروه برنامه ريزي، موسسه پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي |
روند فعلي آموزش عالي در ايران بر اهميت چگونگي سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه تاکيد دارد. در تحقيقات پيشين بر متغيرهاي فردي در سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه تاکيد شده و به متغيرهاي خانوادگي چندان توجهي نشده است. در اين پژوهش علاوه بر متغيرهاي فردي، نقش متغيرهاي خانوادگي نيز در سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه بررسي شده است. براي اولين بار در کشور ايران، تعداد 292 نفر از دانشجويان (77 دختر و 215 پسر) دانشکده هاي مهندسي برق دانشگاههاي صنعتي شريف، خواجه نصيرالدين طوسي و علم و صنعت ايران با ميانگين سني 19.74 و انحراف استاندارد 0.85 از طريق پرسشنامه سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه (SACQ) ارزيابي شدند. براي يافتن تاثير متغيرهاي خانوادگي و فردي بر سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه از تحليل واريانس استفاده شد. نتايج نشان مي دهد که با بهبود صميميت بين پدر و مادر، حمايت پدر و مادر، وضعيت آموزشي، اجتماعي و اقتصادي پدر و مادر، علاقه مندى فرد به رشته تحصيلي، هوش و پذيرش مسووليتهاي فردي، سازگاري دانشجويان با محيط دانشگاه نيز بهبود مي يابد. |
كليد واژه: تفاوتهاي خانوادگي و فردي، دانشجويان، سازگاري با محيط دانشگاه، سازگاري آموزشي، اجتماعي و فردي هيجاني |
نسخه قابل چاپ |