بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

آنچه در چند دهه اخير توجه وافر اقتصاددانان را به خود جلب کرده، سرمايه انساني و تاثيري است که اين متغير بر رشد و توسعه اقتصادي کشورها مي گذارد. در دهه اخير، به نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان و نقشي که اين نابرابري در رشد اقتصادي دارد، توجه جدي شده است. اقتصاددانان معتقدند که نابرابري سرمايه انساني در زنان از طريق تاثير بر متغيرهاي اجتماعي و بهداشتي نظير اميد به زندگي، نرخ مرگ و مير کودکان و ..... بر رشد اقتصادي تاثيرگذار است. هدف از اين تحقيق تبيين نقش نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان بر اميد به زندگي است. روش تحقيق بدين صورت است كه ابتدا نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان با استفاده از ضريب جيني براي كشورهاي درحال توسعه و پيشرفته محاسبه و سپس، با استفاده از معادلات رگرسيوني اثر اين نابرابري بر اميد به زندگي براي كشورهاي درحال توسعه نشان داده شده است. نتايج به دست آمده با استفاده از ضريب جيني از يک سو، نشان دهنده کاهش نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان در مناطق مختلف جهان و از جمله كشور ايران طي چهار دهه اخير بوده و از سوي ديگر، موکد اين مطلب است که در كشورهاي در حال توسعه هر چه از نابرابري سرمايه انساني در زنان و مردان کاسته شود، اميد به زندگي به طور معناداري افزايش مي يابد. نکته قابل توجه و دستاورد مهم ديگر اين پژوهش اين است که کاهش نابرابري سرمايه انساني در زنان به طور معناداري بيشتر از کاهش آن در مردان بر اميد به زندگي تاثير مي گذارد.

 نسخه قابل چاپ