پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 8:29 PM
5 : پژوهش و برنامه ريزي در آموزش عالي پاييز 1389; 16(3 (57)):85-105. |
تاثير آموزش کارآفريني بر رفتار کارآفرينانه دانشجويان دانشگاه پيام نور کرمانشاه: رويکرد مدلسازي معادله ساختاري |
باراني شهرزاد,زرافشاني كيومرث,دل انگيزان سهراب,حسيني لرگاني سيده مريم* |
* موسسه پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي، تهران، ايران |
در گستره هزاره جديد آموزش کسب و کار و فرهنگ کارآفرينانه مي تواند راهکار ارزشمندي براي ايجاد تفکر کارآفريني و اشتغال دانش آموختگان آموزش عالي و به موازات آن بهبود بحران بيکاري جامعه باشد. با اين حال، ارتقاي کارآفريني از طريق آموزش با چالش همراه بوده و بررسيهاي مرتبط با تاثير آن به خصوص بر نيت و رفتار کارآفرينانه فراگيران نسبتا بدون آزمون باقي مانده است. لذا، پژوهش حاضر با هدف کلي بررسي تاثير آموزش کارآفريني بر رفتار کارآفرينانه دانشجويان با کاربرد تئوري رفتار برنامه ريزي شده Ajzen انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش را دانشجويان رشته مهندسي صنايع دانشگاه پيام نور کرمانشاه تشکيل دادند(N=0.22) .از اين تعداد 140 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري تصادفي ساده و با استفاده از جدول Krejcie and Morgan(1970) انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضيات پژوهش به روش مدلسازي معادلات ساختاري و تحليل واريانس چند متغيره، از دو گروه افرادي که در دوره هاي آموزش کارآفريني شرکت کرده بودند و افرادي که در اين دوره ها شرکت نکرده بودند بهره گرفته شد. بر اساس يافته ها، فرضيه هاي اصلي پژوهش مبني بر ارتباط مثبت و معنادار نيت کارآفرينانه دانشجويان با نگرش نسبت به کارآفريني، هنجارهاي ذهني، باور به خودکارآمدي و رفتار کارآفرينانه و تاثير مثبت و معنادار آموزش کارآفريني بر نگرش نسبت به کارآفريني، هنجارهاي ذهني و باور به خودکارآمدي تاييد شد. |
كليد واژه: آموزش کارآفريني، نيت کارآفرينانه، رفتار کارآفرينانه و مدلسازي معادله ساختاري |
نسخه قابل چاپ |