بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

جوامع روستايي و فعاليت هاي توليدي، خدماتي آن ها به دليل ارتباط تنگاتنگ با محيط طبيعي، از ديرباز در معرض نيروهاي مخرب طبيعي قرار داشته اند، از اين روي ساكنان هر منطقه به تجربه اقداماتي را براي مقابله با اين حوادث و كاهش آثار زيانبار آن بر جوامع خود به كار بسته اند. اغلب مطالعات و اقدامات صورت گرفته نيز حاكي از آن است كه كانون توجه هاي عمومي به عوامل فيزيكي و محيط انسان ساخت، مخصوصا مسكن معطوف بوده و نگرش يكپارچه كه دربرگيرنده سيستم هاي اقتصادي، اجتماعي و محيطي باشد، چندان مورد توجه قرار نگرفته است. با اين ديدگاه در مقاله پيش رو، با استفاده از روش شناسي توصيفي و تحليلي، تلاش مي شود تا به اين پرسش كليدي پاسخ داده شود كه عوامل تاثيرگذار (اقتصادي، اجتماعي و اكولوژيكي) در فرآيند مديريت سيل روستاها با رويكرد مشاركتي در سه دوره قبل، حين و بعد از وقوع سيل در حوزه گرگانرود چگونه است. به اين منظور با توجه به شرايط اقليمي و نيمرخ عرضي و توپوگرافي و ساير عوامل در مسير رودخانه گرگانرود، نقاط روستايي در معرض خطر سيل با استفاده از ماژول مدل HEC-GeoRAS در محيط GIS و با بكارگيري تصاوير ماهواره اي ETM+ لندست، مدل رقومي ارتفاع، مقاطع عرضي در رودخانه و مقاطع طولي به همراه شيب متوسط هر مقطع شناسايي شد و پرسشنامه هايي در روستاهاي مورد مطالعه توزيع گرديدند و در نهايت پس از تجزيه و تحليل، نتايج به دست آمده نشان دادند كه مسوولان، مشاركت اقتصادي و از سوي ديگر مردم، مشاركت اجتماعي را در زمينه مديريت و کاهش سيل در روستاها را در اولويت مي دانند. از طرفي، هر دو گروه معتقدند كه مشاركت در مديريت سيل، زماني مي تواند تاثيرگذار باشد كه قبل از وقوع حادثه سيل انجام پذيرد. بدين ترتيب عوامل غيرسازه اي بيش از عوامل سازه اي در مديريت سيل نقش دارند.

 نسخه قابل چاپ