بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

وقوع خشكسالي هاي اخير در ايران و شدت خسارت هاي وارد شده، از ادامه آسيب پذيري كشاورزان حكايت مي كند. در زمان حاضر مديريت خشكسالي در كشور ما، بر مبناي مديريت بحران صورت مي گيرد و بدين ترتيب به كاهش تاثيرات و آمادگي در برابر خشكسالي توجه چنداني نمي شود. با توجه به اهميت موضوع، هدف از اين مطالعه سنجش آسيب پذيري اقتصادي و اجتماعي خشكسالي در بين كشاورزان گندم كار از سه منطقه با شدت هاي متفاوت خشكسالي بوده است: بسيار شديد، فوق العاده شديد و بحراني در شهرستان هاي كرمانشاه، صحنه و روانسر. در اين مطالعه از روش پيمايشي استفاده شد و داده ها از 370 كشاورز گندم كار با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي چندمرحله اي جمع آوري گرديد. به منظور جمع آوري داده ها از مصاحبه حضوري با كشاورزاني كه با خشكسالي در سال هاي 88-1386 مواجه و دست به گريبان شده بودند، بهره گرفته شد. پس از مرور و مطالعات مقدماتي، شاخص هاي اجتماعي – اقتصادي آسيب پذيري استخراج شدند. براي سنجش آسيب پذيري اجتماعي - اقتصادي كشاورزان گندم كار از فرمول مي بار و والدز (2005) استفاده شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن اند كه كشاورزان گندم كار در شهرستان روانسر بيشترين آسيب پذيري را داشته اند، و كشاورزان گندم كار در شهرستان كرمانشاه با كمترين آسيب پذيري اقتصادي و اجتماعي مواجه بوده اند. دستاوردهاي اين مطالعه مي تواند مسوولان مديريت خشكسالي استان كرمانشاه را در تخصيص اعتبارات با توجه به ميزان آسيب پذيري مناطق ياري برساند.

 نسخه قابل چاپ