بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مفهوم پايداري در صنعت گردشگري، طي چند دهه گذشته يکي از اصلي ترين و در عين حال مباحثه انگيزترين مفاهيم توسعه گردشگري و به عنوان چارچوبي براي فهم روندهاي توسعه اقتصادي - اجتماعي و مديريت منابع طبيعي و گردشگري در سراسر جهان مطرح شده است. اين در حالي است که از يک سو پيچيده و غامض بودن اين مفهوم و از سوي ديگر نحوه عملياتي کردن و اندازه گيري پيشرفت به سوي پايداري در صنعت گردشگري، آن شاخص ها و معرف هاي دقيق و جامعي که بتواند با در نظرگرفتن همه جوانب، پايداري گردشگري را اندازه گيري کند و توسعه پايدار گردشگري را ميسر سازد، ضروري به نظر مي رسد. از سوي ديگر در وضعيت كنوني گردشگري روستايي کشور و با توجه به جوان بودن بسياري از مقاصد گردشگري روستايي، ضرورت در اختيار داشتن مجموعه اي مناسب از شاخص هاي توسعه پايدار گردشگري روستايي بومي شده براي ارزيابي وضعيت و ترسيم مسير آينده، امري بسيار حياتي و راهبردي تلقي مي شود. چراکه به باور بسياري از دانشمندان «اطلاعات خوب پايداري»، زمينه ساز تصميم سازي و برنامه ريزي بهينه براي پيشرفت در مسير توسعه پايدار گردشگري روستايي در آينده خواهد بود. از اين رو در مقاله حاضر نيز پرسش اصلي تحقيق اين بوده است كه شاخص ها و معيارهاي مناسب براي اندازه گيري پيشرفت به سوي پايداري توسعه گردشگري روستايي کشور كدام اند؟ و چه فرآيندي شاخص ها و معيارهاي مناسب اندازه گيري پايداري توسعه گردشگري روستايي کشور را به دست مي دهد؟ بدين منظور مقاله حاضر با استفاده از روش توصيفي - تحليلي و پيمايش و نظرخواهي از استادان، خبرگان و متخصصان امر به شيوه دلفي به ارايه شاخص ها و معيارهاي مناسب (بومي شده) براي اندازه گيري پيشرفت به سوي پايداري گردشگري در ايران پرداخته است. بر اساس يافته هاي تحقيق در مجموع تعداد 80 شاخص براي ارزيابي پايداري گردشگري روستايي به دست آمده که از اين تعداد 22 شاخص براي ارزيابي پايداري اجتماعي، تعداد 24 شاخص براي ارزيابي پايداري اقتصادي و تعداد 34 شاخص براي ارزيابي پايداري محيطي گردشگري روستايي بوده كه مناسب با ساختار روستاهاي ايران و سازگار با محيط روستاهاست.

 نسخه قابل چاپ