بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

رويکرد معيشت پايدار يکي از رويکردهاي تحليلي جديد در زمينه توسعه روستايي است که در سال هاي اخير به منظور توسعه روستايي و کاهش فقر مورد توجه قرار گرفته است. به تازگي در الگوي جديدي به نام چارچوب معيشت پايدار براي گردشگري تلاش شده است با شناخت روابط و شکاف هاي موجود ميان رويکرد پايدار و بافت گردشگري و مباحث اساسي مربوط به هر يک، همگي در يک الگو ادغام شوند. در تحقيق پيش رو با کمک چارچوب تحليلي معيشت پايدار گردشگري و ترکيبي از روش هاي تحليل کمي و کيفي و با استفاده از مطالعه موردي، نقش و تاثيرات گردشگري به عنوان استراتژي معيشت پايدار در توسعه روستاي برغان از توابع شهرستان ساوجبلاغ مورد بررسي قرار مي گيرد. سوال اصلي تحقيق اين است که گردشگري در چارچوب معيشت پايدار چه تاثيري بر ابعاد مختلف معيشت و توسعه روستا داشته است؟ و آيا وضعيت موجود گردشگري تاثيرات پايداري بر توسعه روستا در قالب مولفه و شاخص هاي معيشت پايدار داشته است؟ در پاسخ به اين سوال ?? شاخص معرف اثرگذاري پايدار گردشگري در قالب سه گروه مولفه هاي زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي بر اساس نظر کارشناسان شناسايي و درجه اثرگذاري آنها اندازه گيري شده است. براي گردآوري داده ها از دو روش اسنادي و پيمايشي، شامل مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است. براي اين منظور ?? مورد مصاحبه با کارشناسان و مطلعين روستا انجام شده و ?? مورد پرسشنامه در سطح نمونه خانوارهاي ساکن روستا تکميل شده است. داده هاي پرسشنامه با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي تحليل و داده هاي کيفي به دست آمده با استفاده از روش تحليل محتوا و چارچوب عناصر اصلي رويکرد معيشت پايدار گردشگري بررسي شده اند. نتايج نشان مي دهند که گردشگري در روستاي برغان، اگرچه باعث به وجود آمدن اشتغال و در نتيجه درآمد مرتبط با گردشگري و نيز کمک به رشد برخي از فعاليت هاي روستايي مانند باغداري و خدمات شده است، اما اين تاثير بسيار محدود است و تنها برخي از خانوارها را دربر مي گيرد. همچنين به علت نبود نهاد محلي و متولي مختص گردشگري، منافع عمومي حاصل از گردشگري براي کل جامعه محلي محقق نشده است. درمجموع، گردشگري بر جنبه هاي ديگري چون مسائل اجتماعي، زيست محيطي و نهادي تاثيرات مثبت چنداني نداشته و در مواردي تاثيرات منفي اجتماعي و زيست محيطي به همراه داشته است.

 نسخه قابل چاپ