بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

راهبردهاي گذشته در زمينه توسعه نواحي، نتوانسته اند در حل مسائل و معضلات موجود در زمينه هايي چون فقر، اشتغال، بهداشت، امنيت غذايي، پايداري محيط زيست و نظاير اينها به گونه اي موفقيت آميز عمل كنند. يكي از راهبردهايي كه اخيرا در بيشتر كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته، توسعه گردشگري در نواحي محروم و داراي پتانسيل هاي لازم براي گسترش گردشگري است. هدف اين مقاله بررسي ديدگاه هاي متخصصان و آگاهان روستايي و جامعه گردشگران به منظور تدوين مدلي كاربردي براي رفع موانع و مشكلات گردشگري در استان چهارمحال و بختياري است. جامعه مورد مطالعه تحقيق شامل سه دسته آگاهان روستايي، گردشگران داخل استان و خارج از آن، و متخصصان ميراث فرهنگي بوده اند. روش نمونه گيري نيز به صورتي كاملا هدفمند – با استفاده از روش گلوله برفي- بوده است. پس از انجام مصاحبه هاي عميق، مصاحبه متمركز و همچنين مصاحبه ساختاريافته و نيمه ساختاريافته- و در نهايت رسيدن به اشباع تئوري- اطلاعات جمع آوري شدند و سپس در مراحل كدگذاري و تحليل داده ها، روش تحليل محتوا به كار رفت. نتايج حاصل از تحقيق حاضر نشان داد اين استان با مشكلات زيرساختي، بازاريابي، بهداشت و سلامت، كمرنگ شدن جاذبه هاي فرهنگي، عدم درك صحيح از گردشگري، فقدان انگيزه در مسوولان محلي، تعصبات قومي- قبيله اي، فقدان برنامه ريزي، همچنين پژوهش و نظارت، مشكلات مربوط به منابع انساني، مشكلات گردشگري و مقوله دولت و مشكلات مربوط به صنايع دستي همراه است.

 نسخه قابل چاپ