بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

يادگيري سازماني و به تبع آن ايجاد سازمان يادگيرنده، پديده اي نو و جديد باعث تحولات عمده در هر سازمان مي شود که در سه دهه اخير مطرح شده است. از عوامل عمده موفقيت در سازمان هاي امروزي استقرار ويژگي هاي يادگيري در سازمان هاي يادگيرنده است. هدف اين پژوهش، سنجش وضعيت آمادگي دانشگاه علوم پزشکي ايران براي تبديل شدن به سازماني يادگيرنده بر اساس عوامل پنج گانه مدل سيستمي مارکوارت است. پژوهش از نوع توصيفي پيمايشي و ابزار گردآوري داده هاي آن، پرسشنامه مارکوارت است. با توجه به وسيع بودن جامعه آماري (1428 نفر)، 137 نفر از کارکنان بر اساس روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده انتخاب شدند. پرسشنامه ميان مديران، اعضاي هيات علمي و کارشناسان دانشگاه توزيع شد. براي تحليل داده هاي جمعيت شناختي پژوهش از آمار توصيفي و براي آزمون فرضيه ها از آمار استنباطي استفاده مي شود. نتايج تحقيق نشان مي دهد که ميزان آمادگي بر پايه سه مولفه پويايي يادگيري (با ميانگين 2.64)، فناوري (با ميانگين 2.80) و توانمندسازي افراد (با ميانگين 2.72) است و دو مولفه مديريت دانش با ميانگين (3.01) و تحول سازماني (با ميانگين 2.72) است؛ بنابراين، فرضيه هاي پنج گانه تحقيق در سطح معناداري پنج درصد پذيرفته نشد؛ از اين رو، دانشگاه علوم پزشکي ايران که مسووليت آموزشي و ياددهندگي دارد، در حال حاضر، از لحاظ سازماني، ويژگي هاي سازمان يادگيرنده را ندارد و ميزان آمادگي آن براي تبديل شدن به سازمان يادگيرنده ضعيف است.

 نسخه قابل چاپ