بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از مقاله حاضر، مطالعه پارادايم هاي اصلي مديريت کيفيت در سازمان است تا ميزان تناسب آن ها را در زمينه موسسات آموزش عالي و محيط اقتصادي و اجتماعي آنان تعيين و بتوان بر اساس آن الگوي جامعي پيشنهاد داد. با بهره گيري از روش شناسي متا ارزيابي (ارزيابي ارزيابي) و تاکيد بر ديدگاه نظري «کنش ارتباطي» هابرماس (1994، 1996)، پژوهش هاي بيکت و بروکس (2005) و برينبام (1991) و هم چنين الگوهاي نظير الگوي استقلال و آزادي علمي دانشگاه، الگوهاي سياسي و اجتماعي، الگوهاي تربيتي، الگوهاي سازماني و مديريتي و الگوي تجاري برگرفته شده از دنياي صنعت و تجارت چارچوب نظري اين مقاله مشخص گرديده است. يافته هاي اين مقاله نشان مي دهد که معني «کيفيت» با غلبه الگوهاي تجاري در آموزش عالي تغيير ماهيت داده است. ثانيا، الگوهاي کنوني کيفيت مبتني بر دنياي صنعت ارزش هاي اساسي و بنيادي آموزش عالي را ناديده گرفته است.

 نسخه قابل چاپ