بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

توسعه سازماني مي تواند از طريق توسعه هدف مند قابليت ها و شايستگي هاي دانشگاه، توانمندي لازم براي پاسخ موثر به اقتضائات محيطي را در دانشگاه ايجاد نمايد و دانشگاه را قادر سازد که اثربخش باشد. بديهي است اين تلاش اقتضايي بايد مبتني بر تشخيص درست وضعيت و جهت گيري کارآمد، در قالب الگويي سيستمي متناسب با وضعيت دانشگاه به عمل آيد اما اين سوال اساسي مطرح مي شود که تلاش هاي موفق توسعه سازماني داراي چه شرايط، ويژگي ها و يا اجزاي کليدي بوده اند و آيا از اين حيث وجوه يا شايد ساختار بنياني مشترکي دارند؟ به منظور يافتن پاسخي براي اين سوال، پژوهشي با استفاده از روش مطالعه چند موردي طرح ريزي و اجرا گرديد. در اين پژوهش پنج تجربه موفق توسعه سازماني در دانشگاه هاي آريزونا، آتاباسکا، ويلانوا، واشنگتن و ساوت پاسفيک بررسي و تجزيه و تحليل شد. بر اين اساس چهار بعد اصلي تلاش هاي توسعه سازماني شناسايي شد که در يک تعامل سيستمي با همديگر، منظومه موفقيتاميز عملکرد توسعه سازماني در دانشگاه را تشکيل مي دهند. اين ابعاد عبارتند از جهت گيري، رويکردهاي اصلي، اقدامات توسعه اي و تاکيدات ويژه. اجزاي کليدي مشترک تلاش هاي مورد مطالعه نيز در قالب ابعاد ياد شده شناسايي گرديدند.

 نسخه قابل چاپ