بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مساله برنامه ريزي و سياستگذاري مسکن مناسب و الگوي مطلوب براي ساکنان روستايي از دغدغه هاي برنامه ريزان روستايي است. عليرغم تلاشهاي صورت گرفته در مسير تحول و توسعه مسکن روستايي کشور، اين مساله همچنان در اولويت برنامه هاي توسعه روستايي قرار دارد.
يکي از راههاي مهم آگاهي از وضعيت مسکن در فرآيند برنامه ريزي روستايي، استفاده از شاخص هاي مسکن مي باشد. اين شاخص ها بيانگر وضعيت کمي و کيفي مسکن روستايي از يک سو و بهبودبخشي برنامه ريزي مسکن از سوي ديگر براي يک افق بلندمدت است.
در اين مقاله ابتدا با مروري بر مفهوم و جايگاه شاخص هاي مسکن روستايي و شناخت ويژگي هاي مسکن روستايي کشور و سپس مهمترين مولفه ها و معرف هاي شاخص هاي مسکن روستايي که در برنامه هاي توسعه، سند چشم انداز و قوانين و دستورالعمل هاي وزارت مسکن و شهرسازي آمده است، تاکيد مي شود.
روش تحقيق در اين نوشتار، روش کتابخانه اي است. استخراج شاخص هاي مسکن روستايي از محتواي اسناد رسمي و بالادستي کشور و همچنين استخراج از طرح و پروژه هاي علمي که در بخش مسکن روستايي تهيه گرديده است، قسمت ديگري از روش تحقيق اين مقاله است.
شناخت و بکارگيري شاخص هاي مسکن در بلندمدت، مسکن روستايي کشور را متحول و اين امر منجر به ارايه يک الگوي مناسب و توسعه يافته مسکن روستايي در کشور خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ