مقالات کنفرانس بين المللي شهر الکترونيک تهران

براي توسعه تجارت الكترونيك و پيوستن به نظام تجارت جهاني (WTO)، نيازمند داشتن نظام كارآمد بانكي و دستيابي به زيرساختها و بسترهاي مناسب از جمله بستر مهم بانكداري الكترونيكي مي باشد. پياده سازي بانكداري الكترونيكي در ايران مي تواند خدمات بسيار ارزنده اي را به ارمغان آورد، گامهاي اوليه در اين زمينه برداشته شده و روز به روز در حال گسترش است ولي اين آهنگ رشد به كندي پيش مي رود و همگام با تغييرات كشورهاي توسعه يافته صنعتي نيست. تغييرات سريع مولفه هاي دنياي تجارت باعث ايجاد فرصت ها و تهديدهاي مختلف شده است. از اوايل دهه 1960 نوعي از خدمات بانكي رواج يافت كه مبناي تحول بزرگي براي سال هاي آتي در نظام بانكداري گرديد. اين نوع خدمات به صورت كارت هاي بانكي بود كه در اختيار عموم قرار گرفت. بعد از مدت زماني كوتاه هم چك و هم كارت هاي بانكي به مرور اتوماتيك شدند ولي با اين حال تا آن زمان حجم بالايي از اسناد كاغذي توليد مي شد. از اين رو از فناوري پيچيده و پيشرفته مخابراتي به عنوان راه حلي جهت حل اين مشكل استفاده گرديد د رنتيجه با ايجاد اتاق هاي پاياپاي خودكار (ACH)، از سيستم انتقال الكترونيكي وجوه در سطح بسيار وسيعي استفاده شد و ساختار سيستم بانكي يك بار ديگر دچار تحولي عمده گرديد. به طور كلي تاريخچه پيدايش بانكداري الكترونيكي را مي توان به چهار دوره اتوماسيون پشت باجه، اتوماسيون جلوي باجه، متصل كردن مشتريان به حساب هايشان و يكپارچه سازي سيستم ها و مرتبط كردن مشتري با تمامي عمليات بانكي تقسيم كرد.