مقالات کنفرانس بين المللي شهر الکترونيک تهران

شهرهاي ديجيتالي در سرتاسر جهان ظاهر مي شوند و پيشرفت مي نمايند. اين شهرها، اطلاعات (دست يافتني و بدون وقفه) را يكپارچه و فضاهاي عمومي را براي زندگي مردم در شهرها، خلق مي نمايند. از سال 1994، بيش از صد سازمان محلي اروپايي، بحث در رابطه با شهرهاي ديجيتالي را آغاز نمودند كه در پي آن عناويني در خصوص درخواست هاي تله ماتيك، شهرهاي بدون ماشين و ... مطرح گرديد.
اما حقيقتا چگونه فضاهاي اطلاعاتي منطقه اي كه بيانگر ورود ما به عصر جهاني شدن است كاربران را جذب مي كنند؟
اينترنت با ايجاد تحولي عظيم در عرصه ارتباطات، منجر به داد و ستد جهاني شده و همزمان ما را قادر مي سازد تا فضاهاي غني اطلاعاتي را براي زندگي روزمره خود خلق نماييم. داد و ستد نيازمند همگني براي رقابت جهاني است، در حالي كه زندگي به خودي خود، زمينه هاي فرهنگي مختلفي را از منابع متفاوت ناهمگون منعكس مي كند. شهرهاي ديجيتالي، زندگي هر روزه مردم و داد و ستدشان را بر روي اينترنت به گونه اي مجازي و در فضاي غير حقيقي شهرها نظام خواهد بخشيد. با وجود اينكه اقتصاد بيشتر رو به جهاني شدن مي رود، اما همچنان بسياري از روابط و نيازها و امكانات در غالب محالي (Local)، به حيات خود ادامه مي دهند. بدين سبب شهرهاي ديجيتالي مي بايست در ايجاد زيرساختي براي شبكه سازي اجتماعات محلي گامهايي اساسي را بپيمايند.