مقالات ايمن سازي و بهسازي سازه ها

آشناترين و مرسوم ترين سيستم مهاربندي در سازه هاي فولادي، مهاربند ضربدري هم CBF مركز ميباشد كه با وجود سختي مناسب از لحاظ شكل پذيري و جذب انرژي، عملكرد عمدتا ضعيفي دارد. از سوي ديگر قابهاي خمشي MRF با وجود شكل پذيري بسيار بالا، از نظر سختي و كنترل تغيير مكان، به هيچ وجه رفتار مناسبي ندارند. سيستمهايي كه بر هر دو مشكل فوق غلبه مي كنند، به دو طيف عمده سيستمهاي مهاربندي خارج از مركز EBF و سيستم مهاربندي زانويي، KBF تقسيم مي شوند سيستم EBF علي رغم شكل پذيري بسيار عالي،. سختي نسبتا مناسب و تسهيلاتي كه به لحاظ ايجاد بازشوها در فرم و نماي معماري ايجاد مي كند، به دليل پس از يك زلزله شديد و مشكلات طرح و اجراي خود پيوند، نقطه ضعفهايي هم، Link مشكل ترميم تير پيوند دارد. المان مستهلك كننده انرژي، عضو زانويي است كه مانند يك فيوز شكل پذيري عمل KBF اما در سيستم ميكند و تشكيل مفاصل پلاستيك محدود به آن است. عضوي كه تعويض آن (جهت بهره برداري مجدد از سازه) پس از يك زلزله شديد، سهل تر و عملي تر خواهد بود. در اين گفتار، ضمن يك بررسي همه جانبه روي سيستمهاي مختلف مهاربندي و بيان نقاط ضعف و قوت هر يك توجهي خاص به سيستم مهاربندي زانويي و خصوصيات عالي و ممتاز اين سيستم، خواهيم داشت.