بانک مقالات کشاورزی

با توجه به محدوديت افزايش توليد از طريق گسترش سطح زير كشت، افزايش توليد از طريق افزايش بهره وري در استفاده از نهاده هاي توليد در بخش كشاورزي اجتناب ناپذير است. در اين راستا، اين مطالعه در جهت بررسي بهره وري استفاده از نهاده هاي توليد در بخش كشاورزي ايران طي دوره 79-1349 انجام گرفت. جهت تحليل بهتر نتايج، دوره مورد مطالعه به چهار زير دوره تقسيم گرديد. داده هاي مورد استفاده شامل مقادير مصرف شده نهاده هاي توليد در بخش كشاورزي به همراه قيمت آنها و همچنين ارزش افزوده به عنوان شاخص از توليد در اين بخش طي دوره مورد بررسي بود كه از بانك هاي اطلاعاتي سازمان خوار و بار جهاني (FAO)، بانك مركزي و آمارنامه هزينه و توليد محصولات كشاورزي و همچنين سالنامه هاي آماري در سالهاي مختلف بدست آمد. نتايج بررسي اوليه مقادير مورد استفاده نهاده ها حاكي از كاهش سرمايه گذاري در بخش كشاورزي در طي دوره مورد بررسي بود. تابع توليد ترانسلوگ و توابع سهم نهاده هاي توليد به كمك رهيافت گرسيونهاي به ظاهر نامرتبط تكراري مورد تخمين قرار گرفت و نتايج جهت محاسبه كششهاي قيمتي عوامل توليد و همچنين بررسي تغييرات تكنولوژي و بهره وري كل عوامل توليد مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان دهنده واكنش سرمايه گذاران نسبت به تغيير در دستمزد نيروي كار كشاورزي بود. ساير نتايج نشان داد كه بهره وري عوامل توليد در بخش كشاورزي از رشد اندكي برخوردار بوده كه بخش عمده آن به علت پيرفتهاي تكنولوژيكي در اين بخش بوده است. همچنين توليد در اين بخش بازدهي ثابتي نسبت به مقياس را از خود نشان مي دهد. در مجموع با توجه به نتايج سياستهاي مشوق سرمايه گذاري و كاهنده ريسك و همچنين سرمايه گذاري دولتي در زمينه تحقيقات كشاورزي در جهت افزايش بهره وري در بخش كشاورزي توصيه مي شود.