بانک مقالات کشاورزی

يكي از روش هاي متداول ساماندهي رودخانه ها و كنترل فرسايش كناري رودخانه استفاده از آب شكن مي باشد. آب شكن به دو نوع نفوذپذير و نفوذناپذير تقسيم مي شود. مكانيزم عملكرد آب شكن به اين صورت است كه با هدايت جريان به سمت محور رودخانه از ايجاد جريان قوي در طول ساحل جلوگيري كرده و مانع فرسايش ساحل رودخانه مي گردد. از سوي ديگر الگوي جديد جريان باعث ايجاد فرسايش (آب شستگي) در دماغه آب شكن مي شود. آب شكن ها معمولا به صورت سري ساخته مي شوند و پايداري آنها بستگي زيادي به پايداري اولين آب شكن دارد. در اين مقاله پيشنهاد شده است كه براي حفظ پايداري اولين آب شكن از يك آب شكن كوتاه تتر (فرعي) كه به صورت عمود بر جريان در بالادست اولين آب شكن قرار مي گيرد استفاده شود و بر اساس انجام آزمايش ها در فلوم آزمايشگاهي تاثير نسبت هاي مختلف طول اين آب شكن فرعي به طول آب شكن اصلي به ازاي فواصل مختلف آب شكن فرعي از آب شكن اصلي در دبي هاي مختلف بررس شده است. از لحاظ هيدروليكي پارامترهاي بي بعد L’/L (نسبت طول آب شكن فرعي به طول اولين آب شكن)، هيدروليكي با معرفي عدد Fr جريان مورد مطالعه قرار گرفت. تحليل آماري نتايج آزمايشگاهي، مدلي را براي پيش بيني آب شستگي نسبي در دماغه آب شكن اصلي ارايه مي دهد.