بانک مقالات کشاورزی

رسوبات ناشي از فرسايش سطح حوزه هاي آبخيز بالا دست يكي از مهمترين مسائل در طراحي سازه هاي آبي مي باشد. موثرترين فاكتور در مطالعات فرسايش، شاخص قابليت انتقال رسوبات است، اين شاخص بدون بعد تابعي غير خطي از عوامل توپوگرافي از جمله شيب و طول شيب مي باشد. شاخص توپوگرافي در مدل جهاني تجديدنظر شده (RUSLE) فاكتور شيب - طول (LS) مي باشد. از جمله مزاياي اين شاخص نمايش عوارض سه بعدي در طبيعت، مدل سازي رواناب سطحي و قابليت استفاده آن در سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) است. اين مقاله بخشي از زيرحوزه هاي كارون به نام بازفت را جهت برآورد پتانسل فرسايش و رسوبگذاري مورد بررسي قرار ميدهد. شاخص LS از نقشه مدل ارتفاعي رقومي (DEM) از نقشه خطوط تراز ارتفاعي ساخته مي شود. سپس با روش جهت يابي D8، جهت جريان و بعد از آن تجمع جريان محاسبه مي شود و در ادامه پس از محاسبه پتانسيل فرسايش يا حمل رسوب، با استفاده از گراديان ارتفاع و گراديان LS در جهت هاي Y و X به برآورد مناطق فرسايش و يا رسوبگذاري در هر سلول حوزه پرداخته مي شود.