بانک مقالات کشاورزی

آبكندهاي استان گلستان با پراكنش در 12 اقليم، مساحتي معادل 60536 هكتار را در بر مي گيرد. اقليم نيمه خشك سرد دربرگيرنده بخش اعظم آبكندهاي گلستان است. آبكندهاي مورد بررسي از ارتفاع صفر در اطراف درياچه آلاگل (آق قلا) تا ارتفاع 640 متر از سطح دريا در غرب قره حاجي (كلاله) پراكنش دارند. دامنه بارندگي متوسط سالانه در مناطق آبكندي بين 200 ميلي متر (آلاگل) تا 521.6 ميلي متر (تمره قره قوزي) تغيير مي كند. در بين مناطق منتخب آبكندي گلستان، عرب قره حاجي با 68.5 ميلي متر داراي حداكثر باران روزانه در دوره آماري مورد تحقيق بوده اند. مناطق منتخب آبكندي استان گلستان داراي بافت عمدتا سيلتي لوم مي باشند. آبكندها عمدتا جانبي بوده و در اطراف زهكشهاي طبيعي منطقه ايجاد شده اند. تعداد بيشتري از آبكندهاي مورد بررسي در خط القعر تپه ماهور ايجاد شده اند. پلان عمومي آبكندها از نوع خطي است. بخش اعظم آبكندها داراي پلان نوكدار و مدور در پيشاني خود بوده است. بخش اعظمي از آبكندها در مراتع و بقيه آنها در اراضي ديم ايجاد شده اند. علل عمده ايجاد آبكند شامل تخريب پوشش گياهي، تغيير كاربري اراضي و احداث جاده ها مخصوصا خاكي مي باشند. نسبت عرض فوقاني به عمق آبكند در مقطع 50% طول از پيشاني آبكند بين 1.34 تا 8.88 تغيير مي كند. نسبتهاي بالاتر عرض بالا به عمق در مراتع مي تواند در تعيين اولويت هاي كنترل آن مورد استفاده قرار گيرد. آبكندهاي مورد تحقيق از نظر عمق در كلاس متوسط و عمق سرآبكندها از 1 تا 10 متر تغيير مي كند. نيمرخ پيشاني آبكندها عموما عمودي و شكل مقطع عرضي آبكندها بصورت يو شكل و ذوزنقه اي است.