بانک مقالات کشاورزی

استان كردستان با سطحي معادل 2.8 ميليون هكتار داراي هفت حوزه آبخيز اصلي (خروجي مستقل) مي باشد كه 1.137 ميليون هكتار آن را مراتع در برگرفته و از سطح مراتع مذكور حدود 880936 هكتار آن را گون با تيپ غالب بر بر گرفته است. گون گياهي خاردار چند ساله، درختچه اي از تيره لگومينوز است كه در تركيب پوشش گياهي حوزه هاي آبخيز مي توان آن را لشكر مخلص حفاظت خاك به حساب آورد كه ضمن پناه دادن گياهان خوش خوراك و حفظ بقاي آن با ريشه عميق خود به شرايط سخت اكولوژيكي مقاوم و در نفوذپذيري خاك موثر است. تصور بعضي مسوولين مبني بر تخريب منابع طبيعي بر اثر كتيراگيري به روش سنتي، انجام اين تحقيق را ضروري و ايجاب نمود. در اين تحقيق ابتدا با توزيع و تكميل پرسشنامه اطلاعات لازم از بهره برداران جمع آوري شد با توجه به اهداف اصلي تحقيق در يك طرح آماري بلوكهاي كامل تصادفي (سه تيمار و سه تكرار) نقش عمليات كتيراگيري (چال هاي ايجاد شده در حين بهره برداري) در نفوذ دادن آب در خاك و حفظ رطوبت و كنترل روانآب و جريان سطحي بررسي شد. نتايج نشان مي دهد در شرايط بهره برداري، در روش علمي ضريب رواناب 35.23 درصد و در روش سنتي 44.82 درصد و در پلانهاي شاهد 55.57 درصد مي باشد. به عبارتي ديگر ارتفاع كل رواناب در پلات شاهد 137.53 و در پلات سنتي 110.97 و در پلات علمي 87.2 ميليمتر وبده كه در مقايسه با بارندگي ساليانه 247.6 ميليمتر روش علمي حايز اهميت است.