بانک مقالات کشاورزی

فرسايش خندقي در اراضي لسي استان گلستان از فرسايشهاي مهم آبي در اين اراضي محسوب مي شود بطوريكه ميتوان آن را از عوامل مهم نابودي خاكهاي غني لس در منطقه دانست. از طرفي، اگر به بار رسوبي حمل شده توسط رودخانه هاي مهم استان (گرگانرود و اترك) توجه شود بوضوح مشاهده مي گردد كه ذرات رس و سيلت بحدي زياد است كه ظاهر آن را در فصولي كه حجم آب آن افرايش يافته بصورت جرياني از گل مشاهده مي گردد. اين حجم رسوب با وارد شدن به مخزن سدها، كانالهاي آبياري و استخرهاي پرورش ماهي در منطقه مشكلات زيادي را ايجاد مي كند. مديريت صحيح اراضي لسي منطقه مي تواند نقش بسزايي در كاهش حجم رسوب انتقالي رودخانه هاي منطقه كه از بسترهاي لسي سرچشمه گرفته و يا عبور مي كنند داشته باشد. در اين راستا به نقش پوشش گياهي احيا شده بوسيله قرق اراضي اشاره ميشود كه بر روي دامنه اي از تپه هاي لسي منطقه اينچه برون درشمال گرگان انجام شده است.
تپه هاي موجود در منطقه اينچه برون كه آنها را به عنوان تپه هاي لسي معرفي نموده اند. منشا پيدايش درياچه هايي در منطقه شده اند كه هم اكنون آنها را به عنوان تالابهاي بين المللي مورد حمايت قرار داده اند. اين تپه ها با اينكه در منطقه اي شور واقع شده اند بعلت داشتن ارتفاع نسبت به اراضي پست و شور منطقه محدوديت شوري آنها را نداشته و شرايط براي استقرار نباتات بيشماري را دارا مي باشند ولي از آنجايي كه محل مناسبي براي اسكان دامداران منطقه هستند. در فصول چرا توسط تعداد بيشماري دام مورد چرا قرار مي گيرند و شدت چرا به اندازه اي است كه كاهش شديد پوشش گياهي آن را سبب شده است.
براي اين منظور سطحي حدود 14 هكتار در منطقه توسط سيم خاردار و پايه هاي نبشي قرق گرديد وتعداد 5 خندق در آن انتخاب شد. فرآيند رشد راس خندقها، مقاومت سطحي خاك، درصد رطوبت حجمي خاك سطحي و تنوع گونه اي خندقهاي قرق شده با تعداد 10 خندق در بيرون از منطقه قرق شده با همان شرايط بعنوان شاهد مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بدست آمده از تحقيق نشان داد كه قرق اراضي منجر به استقرار گونه هاي بسياري در منطقه مي شود بطوريكه اثري از آنها در منطقه خارج قرق مشاهده نمي شود. همينطور گسترش راس خندقها، مقاومت و درصد رطوبت حجمي خاك سطحي و تنوع گونه اي با احيا پوشش گياهي حوضه آنها بطور معني داري نسبت به خندقهاي گروه شاهد بعد از گذشت 3 سال اختلاف داشته است.