بانک مقالات کشاورزی

فرسايش سواحل آبراهه هاي جريان باعث خسارت به اراضي مستعد كشاورزي، تاسيسات مجاور و عرض شدن آبراهه جريان مي شود. فرايند فرسايش توده اي ساحل رودخانه عاملي جهت انتقال احجام بزرگ رسوبات همراه با پيامدهاي رسوب گذاري در پايين دست يك سيستم رودخانه بوده و مساله مهمي در مديريت رودخانه مي باشد. رسوبات حاصل از فرسايش سواحل در برخي مواقع درصد قابل توجهي از مجموعه كل رسوبات انتقالي توسط جريان رودخانه (تا 80 درصد)، را شامل مي شوند. در اين تحقيق به منظور مطالعه پديده فوق در ايران، قسمتهاي مختلفي از سواحل رودخانه هاي كرج، كردان، كارون، كرخه، كرخه نور و روفايه مورد بررسي قرار گرفت. مطابق مطالعات صحرايي، سالانه حجم وسيعي از اراضي مجاور سواحل رودخانه هاي موجود در كشور بر اثر فرسايش به طرق گوناگون و به ويژه فرسايش توده اي وارد جريان رودخانه شده و همراه با جريان به سمت پايين دست حمل مي گردند. رسوبات مزبور در نهايت با ته نشيني در مخازن سدها، موجب كاهش حجم مفيد مخازن سدها و آسيب ديدگي تجهيزات نيروگاه هاي برقابي شده و يا در محل دهانه آبگير بندهاي انحرافي تجمع يافته و موجب انسداد دريچه هاي شبكه هاي آبياري مي شوند. نظر به اينكه خصوصيات ترك كششي از پارامترهاي مهم در تعيين شكل هندي سواحل بوده و در آناليز پايداري سواحل در برابر گسيختگي موثر مي باشند، بر اساس مشاهدات صحرايي در كليه رودخانه هاي مورد بررسي، در خاكهاي ريزدانه اي كه ذرات چسبنده رس حداكثر 10 تا 20 درصد وزني مصالح تشكيل دهنده ساحل را تشكيل دهند، توسعه ترك كششي با تغييرات شرايط رطوبتي خاك و وقوع فرسايش توده اي محتمل مي باشد.