بانک مقالات کشاورزی

در اين تحقيق به بررسي رابطه تغييرات دو پارامتر اصلي اقليم يعني دما و بارندگي در استان مازندران با تاكيد بر بخش نوار ساحلي در ياي خزر و مقايسه آنها با تغييرات اين دو پارامتر در مقياس نيمكره شمالي و جهاني پرداخته شده است. بدين منظور سري داده هاي سالانه بارندي و دماي متوسط در سه ايستگاه گرگان، بابلسر و رامسر طي دوره آماري 2003-1956 و در چهار دوره 12 ساله (از ايستگاه گرگان به عنوان ايستگاه معرف در شرق مازندران استفاده شد) و 9 ايستگاه د يگر با دوره هاي آماري متفاوت از 19تا 36 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. در اين تحقيق از آزمون هاي ناپارامتري من-كندال وSen's estimator of slop به ترتيب براي تعيين چگونگي روند و شيب يا بزرگي روند استفاده شده است. نتايج نشان داد كه رابطه تغييرات دما و بارندگي در سه ايستگاه رامسر، بابلسر و گرگان به گونه اي است كه با كاهش دما، شاهد كاهش بارندگي و با افزايش دما، شاهد افز ايش بارندگي هستيم، بطوريكه دما و بارندگي در ايستگاه گرگان با كاهش، در ايستگاه بابلسر با افزايش و در ايستگاه رامسر با هر دو روبه رو بوده است.اين امر، در 4 دوره 12 ساله بصورت جداگانه و در طول دوره مورد مطا لعه د يده مي شود. اين شرايط در رابطه با تغييرات اين دو پارامتر در مقياس هاي نيمكره شمالي و جهاني مشاهده نمي شود، زيرا در اين دو مقياس، شاهد افز ايش دما و كاهش بارندگي هستيم كه عكس يكديگر رخ مي دهند. بطور كلي دما در تمام ايستگاه هاي مورد مطالعه به جز ايستگاه گرگان افزايش و بارندگي هم در ايستگاه هاي مختلف، تغييرات متفاوتي را داشته است كه اين شر ايط مي تواند تاثيري از افزايش گازهاي گلخانه اي در سطح محلي، منطقه اي و حتي جهاني باشد.