بانک مقالات کشاورزی

يكي از ضرورتهاي هر حوزه آبخيز مديريت منابع آب آن حوزه است. در همين راستا تخصيص مقداري از آب استحصال شده در حوزه به نياز آبياري محصولات زراعي، باغي و نيز پوششهاي گياهي طبيعي حوزه از مواردي است كه به علاوه بر حفظ پوششهاي گياهي و نيز پايداري كشاورزي در منطقه، به دوام خاك و جلوگيري از فرسايش نيز كمك زيادي مي كند. با توجه به حضور انواع مختلف پوششهاي گياهي و آن هم در سطوح وسيع، محاسبه دقيق نياز آبي از طريق روشهاي متداول محاسبه تبخير و تعرق ET امري دشوار و غير ممكن مي نمايد. در همين راستا به روشهايي نياز است كه قادر به محاسبه نياز آبي گياهان در مقياس وسيع (حوزه) بوده و نيز از دقت كافي برخوردار باشند. هدف از ارايه تحقيق حاضر معرفي و بيان مزاياي يكي از آلگوريتمهاي توازن انرژي به نام سبال SEBAL است كه امروزه كاربرد زيادي در محاسبه نياز آبي گياهان دارد. بدين منظور ابتدا به معرفي اين روش پرداخته و سپس به نمونه هايي از كاربردهاي موفق اين آلگوريتم در مناطق مختلف دنيا اشاره شده است. نهايتا بر اساس مرور منابع مختلف علمي در اين زمينه و نتايج عايد شده از مطالعات مختلف بر روي اين آلگوريتم، به جايگاه اين مدل در محاسبه نياز آبي محصولات كشاورزي و پوششهاي مرتعي و نهايتا مديريت منابع آب حوزه اشاره گرديده است. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه آلگوريتم سبال علاوه بر صرفه اقتصادي بالا نسبت به ساير روشهاي متداول، كارآيي بالايي داشته و مي تواند نقش مهمي در مديريت آب و تخصيص سهمي از آب استحصالي حوزه به نياز آبي گياهان همان حوزه ايفا نمايد.