بانک مقالات قرآنی

حديث، به عنوان دومين منبع تشريع از جايگاه و اعتبار ويژه اي در دين اسلام برخوردار است. آنچه در قرار گرفتن حديث در اين جايگاه و اعتباربخشي به آن، نقش اساسي ايفا مي کند، فهم درست حديث است، چرا که فهم نادرست از حديث، نه تنها جايگاه آن را زير سوال مي برد، بلکه چهره دين را مشوش ساخته و از اعتبار آن مي کاهد. علوم مختلفي در فهم حديث دخيل اند. يکي از علومي که به فهم درست حديث کمک شاياني مي کند، سبب ورود حديث است. سبب ورود حديث انواع مختلفي دارد که از نظر اعتبار با يکديگر متفاوت اند و از طرفي ديگر، با معايب وآفت هايي نيز رو به رو است که چنانچه به آنها توجه نشود و در بهره برداري از آن مورد توجه قرار نگيرند، نه تنها کارآيي لازم را براي کمک به فهم حديث از دست خواهد داد، بلکه فهم حديث را پيچيده تر هم مي کند.
در اين مقاله سعي بر آن است که ضمن بررسي انوع سبب ورود حديث از جهات مختلف، به ميزان اعتبار آنها به عنوان يک راهبرد در بهره گيري از سبب ورود براي فهم حديث و نيز معايب و آفت هايي که سبب ورود با آنها رو به رو است، پرداخته شود.