بانک مقالات قرآنی

حضرت علي (ع) در نهج البلاغه مي فرمايد: «هنگام فوت پيامبر اكرم (ص)، روح وي در دستم جاري شد و آن را به چهره خود ماليدم». عالمان اسلامي، در طول تاريخ، در ترجمه و شرح اين عبارت با اين معضل مواجه بوده اند كه چگونه مي توان روح را كه اكثر علماي مسلمان آن را موجودي غيرمادي دانسته اند به دست گرفته، آن را به چهره ماليد؟ هر يک از اين عالمان، سخن حضرت امير (ع) را به گونه اي ترجمه يا تفسير كرده اند. در اين مقاله، بعد از معرفي اين ترجمه ها و تفسيرها و نقد و بررسي آنها، بر اساس احاديث معصومان (ع) و آن بخش از ديدگاه هاي حكيمان مسلمان (فيلسوفان و متكلمان) كه با روايات اسلامي هماهنگ و سازگار است، تفسيري خود را از سخن اميرالمومنين (ع) ارائه مي شود.

 نسخه قابل چاپ